بررسی مقایسه ای مضمون خوشبختی از ورای دو کتاب افتخار پدر من اثر مارسل پنیول و چیزها اثر پرک

خو شبختی حالتی ماندگار از رضایت کامل می باشد که نتیجه توافق بین انسان و عمل او ست. در طی قرون و تحت تاثیر مکاتب مختلف اخلاقی، ادبی، فلسفی و یا هر مکتب دیگری این مسئله دستخوش تغییرات بیشماری شده است که هر کدام از آنها دیدگاه و تعریف خاص خود را نسبت به انسان و خوشبختی او ابراز داشته است. در همین زمینه مذهب که خوشبختی را در رستگاری می داند موضعی مخالف علوم تجربی که خوشبختی را قابل دسترس در این دنیا میداند، به خود گرفته است. پرک در کتاب چیزها تصویری از جامعه فرانسه را به منحصه ظهور می گذارد که در آن ما شاهد حضور ژروم و سیلوی به عنوان قهرمانهای درجه دوم در مقابل برتری مطلق اشیاء در یک جامعه مصرف گرا هستیم. این زوج جوان در وسوسه دائمی خوشبختی قرار گرفته اند که از آن دور می مانند. پنیول در کتاب افتخار پدر من بازگشتی به گذشته با شکوهش دارد که در آن زمان کودکی خوشبخت بوده است. او از مارسل به عنوان کودکی خوشبخت که در یک خانواده سازماندهی شده که تعطیلات را در دامن طبیعت می گذراند سخن به میان می آورد به طوری که ما شاهد آثار آن در بین خاطراتی که یادآور روزگار خوشی او هستند می باشیم. این تحقیق سعی بر آن دارد تا با در نظر گرفتن خط مشی مسئله خوشبختی از ابتدا تا عصر کنونی به بررسی نقش عناصر سازنده خوشبختی فرد در خانواده و در جامعه ای که در آن زندگی می کند بپردازد. همچنین ما نقش خانواده، محیط و اقتصاد را در تحقق رسالت به سوی خوشبختی مورد بررسی قرار می دهیم. کلید واژه ها: خوشبختی، خانواده، طبیعت، مصرف گرایی.